వాళ్ళు తమగదికి చేరి, డ్రెస్ మార్చుకొని, కొత్త పొజిషన్ ఇచ్చిన కిక్కును ఎంజాయ్ చేస్తుండగా, రవళి; రాజీలు లోపలకి వచ్చారు. వాళ్ళను చూడగానే, ఇద్దరూ ఉన్న పొజిషన్ నుంచి లేచి, “ఏంటి పాపలూ! బైట భజన జరుగుతుంటే ఇలా వచ్చారూ!?” అన్నారు. “అక్కకు బావతో ఏదో పని ఉందట..” అంది రవళి నవ్వుతూ. “ఓ! అయితే ఇక్కడ నేనెందుకూ!?” అంటూ రవి బయటకి నడిచాడు. అది చూసి, “హుమ్..నేను మాత్రం ఎందుకూ!?” అంటూ రవళి కూడా బయటకి వెళ్ళిపోయింది. వాళ్ళిద్దరూ బయటకి పోయిన తరవాత, రాజీ నెమ్మదిగా రమేష్ దగ్గరకి వచ్చింది. రమేష్ “ఏంటి మరదలా నాతోపనీ!?” అన్నాడు మంచం మీద కూర్చొని. ఆమె అతని ఎదురుగా నిలబడి, “చిన్న క్విజ్ బావా…ఆన్సర్ చెబుతావేమోననీ..” అంది నవ్వుతూ. “క్విజ్జా!? ఏంటదీ!?” అన్నాడు అతను ఆశ్చర్యంగా. ఆమె పెదాలు బిగించి నవ్వుతూ, తన వెనక నుండి ఒక వస్తువు తీసి, “ఇది ఎవరిదో చెప్పుకో చూద్దాం..” అంది దాన్ని అతని చేతిలో పెడుతూ. అతను దాన్ని తెరిచి చూసాడు. అది గడ్డివాము వెనక ప్రమీల విడిచిన పేంటీ. దాన్ని చూడగానే అతను ఒక్కక్షణం కూడా ఆలోచించకుండా, “ఆంటీదీ..” అనేసి, నాలుక కరుచుకున్నాడు. రాజీ కొంటెగా నవ్వుతూ, “బాగానే గుర్తు పట్టావే. మరి ఇది ఎవరిదో చెప్పూ..” అంటూ మరో పేంటీని అతని చేతిలో పెట్టింది. అతను దాన్ని విడదీసి చూసి, “బాగా చిన్నది ఉందే! ఎవరిదీ, రవళిదా!?” అన్నాడు. ఆమె ఉడుక్కుంటూ, “మ్..దానిది ఎంత ఉంటుందో తెలుసన్నమాట..” అంది. “నాకెలా తెలుస్తుందీ!? ఎప్పుడూ చూడలేదు కదా..” అన్నాడు అతను నవ్వుతూ. “మ్..సరే..అయితే పోయి చూసుకో..నేను వెళ్తా..” అంటూ, విసురుగా బయటకి వెళ్ళబోతుంటే, అతను ఆమె నడుము పట్టుకొని మీదకి లాక్కొని, “అబ్బా..కరెక్టో కాదో చెప్పకుండా వెళ్ళిపోతావేంటీ!?” అన్నాడు. ఆమె గింజుకుంటూ, “నేను చెప్పను పో..” అంది. అతను తన చేతులను కిందకి జరిపి, ఆమె పిరుదులను తడమగానే, ఆమె పేంటీ వేసుకోలేదని అర్ధమైపోయింది. అక్కడ చిన్నగా నొక్కుతూ, “ఓ..నీదా! ఎందుకు తీసేసావూ!?” అన్నాడు